Yazan 
Yönetmenliğini ve senaristliğini Gişe Memuru filminden de iyi bildiğimiz Tolga Karaçelik’in yaptığı film 2015 yılında vizyona girdi. Başrollerinde Nadir Sarıbacak, Hakan Karsak, Özgür Emre Yıldırım ve Kadir Çermik’in yer aldığı film, senaryosu ve sinematografisinin yanında cast seçimindeki başarısıyla da ön plana çıkıyor.
Uyumun Önemi
Oyuncuların bedenleri rol aldıkları karakterlerin gömleklerine o kadar uymuş ki; gösterime girdiği sinemalarda ara vermeden izlenmiş olmasına rağmen seyircilerin çoğu film çıkışında bunu fark etmediklerini hatta film ara verdi sandıklarını söylemiş. Tek mekanda Kartal’a demirli bir gemide 19 günde çekimleri tamamlanan filmin yönetmeni Karaçelik de oyuncu kadrosundan memnuniyetini ‘’Nadir Sarıbacak yakın dostumdur filmi yazarken Cenk için ondan başkasını düşünmedim ama diğer oyuncular rollerini başarıyla kendileri kazandılar.’’ sözleriyle dile getiriyor. Filmin oyuncu kadrosunu festival jürileri de sevmiş olacak ki uluslararası çapta East End Film Festivali’nde En İyi Film Ödülü’ne sahip filmdeki rolüyle Nadir Sarıbacak (Cenk), 52. Uluslararası Antalya Film Festivali, 22. Adana Altın Koza Film Festivali ve SİYAD Türkiye Sineması Ödülleri’nde En İyi Erkek Oyuncu Ödülü’nün sahibi olmuş.
Konusu
Film, iflasını açıklayan bir armatörün ortadan kaybolmasının ardından deniz hukuku gereği gemide kalması gereken ve hiçbir yere gidemeyen beş gemici ve kaptanın arasındaki hiyerarşik mücadeleyi anlatıyor. İngiliz şair, filozof Samuel Taylor Coleridge’in 1798 yılında yayımlanan Yaşlı Gemici kitabından alınan bir şiirle açılıyor perde. Filmi dizeleriyle üçe bölen ve anlamamıza yardım eden şiirde filmin özeti yapılmış gibi. Bozulan düzene karşı uysal bir baş eğmenin yanında asi bir başkaldırı kol kola yürüyor filmde. Gişe kaygısı çekmeyen benzer diğer filmlerin aksine filmin analizini yapmak için büyük eleştirmenlerin ağdalı sözlerine gerek duyurmuyor size Sarmaşık. İzleyenler filmdeki karakterlerin ve düzenin Türkiye’de kimlere ve nereye denk geldiği çıkarımını film biter bitmez kendisi yapıyor.
Aynı Geminin Yolcusuyuz
Karakterlerin hayatının kısa bir perde arkasıyla başlayan Sarmaşık, denizcilik sektörünün eğlenceli ve yıpratıcı taraflarını, gemide kadın olmadan da yaşanan uğursuzluğu kasvetli bir dille anlatıyor. Seyirci filmi izlerken kaçabilecek, saklanabilecek yeri olmayan denizcilerle aynı gemide sıkışıp kalıyor. Denize nazır bir hapishanede yaşayan gemicilerin replikleri, tek mekan çekimleri, oyunculukların derinliği filmin inandırıcılığını ve empati yaptıkça seyircilerin sıkıntısını arttırıyor. İzlerken güvertesindeki rüzgarı bedeninizde hissettiğiniz filmde anlatılmak istenen çoğu şey metafor kullanılarak anlatılıyor. İnsan bedenindeki kan, büyüyen ve filizlenen bir sarmaşıkla anlatılıyor. Filmde bizi o gemide olmadığımıza inandıran, ağzımızdaki metal tadın biraz da olsun azalmasına yardım eden tek sahne de bu.
Filmin Bitişi Gerçek Hayatta Bir Başlangıç
Küresel çapta yaşanan kriz nedeniyle ‘’Ben ne yapıyorum?’’, ‘’Ne yaşıyorum?’’, ‘’Bu olanlar gerçek mi?’’ düşünce krizlerine giren ve yaşanılan şeylerin ara ara gerçek olamayacak kadar uzak geldiği, kendimizi sorguladığımız şu günlerde Aşçı Yamağı Nadir’in yaşadığı sinir krizini dört duvar arasında yaşamamak için Sarmaşık gibi güzel filmler izlemeye ihtiyacımız var. Film bittikten sonra yapacağınız ilk işin ,şanslıysanız denize bakarak, Cem Karaca – Deniz Üstü Köpürür dinlemek olacağına eminiz. Sonu izleyen her insana göre farklı bitse de verdiği ezilme hissi her sırta aynı olan filmi izlerken kendi sarmaşığınızdan uzak durmanız dileğiyle.
Yorumlar