mizahgastesi bardak
KÖŞE

Teşbihimde 1 Hata Var

Uyanış

Üzerinize afiyet bugün bahtsızlık tahtımdan yerimi devretmek üzere kalktım. Sonra takıldım ve yerime oturdum. Kafamın içinde çalan bir bahtsızlık korosu. “Neyse” dedim. Sanırım bu bahtsızlık tahtı benim tek bahtım. Oturdum ve bir boşluğa uzun uzun baktım. Biraz özel hissettim ne Da Vinci’ydim ne Bach’tım. Gökyüzünden bir ses duydum ve dedim “aman Tanrım!”. Dedi bana “kalk uyuşuk herif yine kanepeye yattın!”. Uyandım ve sandım ki hepsi bir rüyaydı. Ama bana söylenen gıpgri bir binaydı. Öyleyse bu rüya da değil garip bir Dünya’ydı. Öyleyse bu rüya değil çok garip bir Dünya’ydı.

Dışarıda insanlar yürüyor, kuşlar uçuyor, o uçan kuşlar yürüyen insanların kafalarına s*çıyor. Benim kafam kel miydi, saçım vardı ama seyrekti. Beni o kuşlar es geçti ya, ben de onların kafalarına s*çayım. İmkânsız yoktur, kafam bulutlarda. “Olacak olan olur” derdi patronum işten kovulsam da. Birkaç entel pe*evenk bu Dünya’yı olumlarlar. Ben de gülerim onlara hemen sonra dumana boğulmamdan.

Yine Uyanış

Gülüyorum Dünya’ya en çok da ondan umutlanana. Ben sarıyorum sen de sar annem amma lahana. Yıllarca uyuttun beni inek girerken bostana. Şimdi lahana istiyorum param yok diye manav diyor bana “yok sana!”. “Kıyamet kopuyor be kıyamet!” diyorlar. Bunları diyen de şahı koruyan piyonlar. Hepsi oturup konuşuyor, zannediyorlar bir yol var. Biz o yolu geçtik canım, kendini koru ulan m*l. Ben de üzülüyorum arada vicdanım dürtünce. Sonra kendi derdime düşüyorum epey yüksekten hem de. Anlamanı zorlaştırıp korkutuyorlar her şeyden. Bilmiyorsam eğer neyden korkacağım ben ulen? Siyaset ve adalet, bunlar başa bela hep. Hayatta kalmak ise fena derece dirayet. Kira verecek olsam yiyemezdim bir ay et. Kira vermeden de yiyemiyorum. Bunu düşüneceğim bir ay hep.

Kapanış

Hayatım sinema olsa beyaz perdem sararırdı. Belki de izleyenin gözleri kararırdı. Teşbihimde hep hata vardı. Her hatayı toplasam yine buradan Hatay’a varırdı. Adım Mustafa Sercan soy adım dışlanmış bir Aydın’dır. Her cahil de içinde bir aydındır. Beni ayakta tutan yaşama saygım değil kaygımdır. Bence burcum da boğa değil aygırdır. “İlk perde kapanıyor” dediğimi duyabilen sağırdır. Devamı gelir mi bilmem ama gelecekte olacağı açıktır.

Mustafa Sercan Aydın
İçerik Editörü / TDK Amiri

5 Savaş Filmi: Dünya’da Değil, Sinemada

önceki yazı

Yolculuk – Bir Mini Öykü

Sonraki Yazı

Yorumlar

Yoruma Kapalı.