Yüreklere Dokunan 5 Ah Muhsin Ünlü Şiiri

Yönetmenliği kadar kalemi de bir o kadar kuvvetli Ah Muhsin Ünlü mahlaslı Onur Ünlü’nün kaleminden 5 şiiri sizler için derledik, iyi okumalar.

5) Lâl, Gül, Döl

‘ve damarlarımda akan toprak’

Bir sırrı vaktinden önce saklayıvermişim
Cümle coğrafya ve dahi dağları sıkıntı basmış.
Ben artık sürekli hançerlenirim
İki tiren öpüştü mü kondüktör yanar?

Ah sen bana bakma tiyatrolarımı taşra tertibler
Benim anlattıklarımla biraz heterodoks kaçabilir sevgilim
Yani hükmetsene aksine ki, bir bin yıl sırtımızda
paklanmayacak

Ve Allah’ın İsa isminde bir sevgilisi yok!

Evet bugünlerde biraz siyaset ehli çocuklar olduk
Mesela bundan böyle senin adın Petrus olsun sevgilim

Ki bir ağaca teşekkür etmek için davranıyorum da bazen
Oluk oluk pantolonlar devriliyor kanatlarıma

Ve şimdi ben sevgilim
Sana beyaz renginde çoraplar temizliyorum
ağlayarak.
Ve lal ve gül ve döl, ‘ve damarlarımda akan toprak’

Ve sonra eczama saplanan o tersinden lunapark
O kült, o hırkalar

Ah nasıl da lezzetli asalar birikiyor kirpiklerimde
Ve kooperatifler boyu gül koklayan beynelmilel Varakalar! Gidişini başka türlü açıklayamıyorum…

4) Kablo

Gidiyorum bu
Bir kaplanın işlek kısımlarını çok yüksek seviyede
tahlil de eder.
Oksijen körükten ayrı tutulur padişah
Yüzüğündeki zehri hatırlar
Anne çöker iş gücü
Tartışmasız mescid kor.

Ah aşk!
Bir topluluğun fotoğraf çekildikten sonra
Dağıldığı
An.

3) Yaşasın! Ne Kadar da İdeolojik Yaklaşıyoruz Birbirimize

Bazen çok korkuyorum.
Ama bu; aslanlarımı açıklamama engel olmuyor
Çünkü fena halde yaraşıyor birbirine gece ve balta
Ve anneciğim derdi vardı neyin altına giysen olur bir siyah

pantolonum şimdi gibi ay!
Tekhnem dolu müfsidle!
Bu da caddelerden derviş dervişegelmeme mâni değildir
Yolları ay bastı mı lambalara koşuyorum ya, bundan
Bunun için kent nesnesi o bıçakla bakunin’di deştiğim
Ki ben devletin taş kestiğini en baştan bilirdim
İsa’yı polise doğru
Lttuğum zaman.
Ellerini el olarak tutmak istiyor ellerim
De ki bunun kaburgamdaki kiliseyle ilgisi yok değildir
Zaten en az on iki kişiden biri haindir
Ama gözlerimi öyle yırtma annem ilkokul öğretmeniydi benim! Sokaklara çıkıyorum sonra kedilerden görüyorum
gazinolardan
İnanmazsın bir taşra kurmuşlar aynı bize bakıyor
Bir yanım Asaf Halet söylüyor diğer yanım fabrika
Bir şiiri birkaç kalemle yazmak lazımdır geliyor bana
Bugün yepyeni bir imparatorluk öğreniyorum
Ekmeğin ağırlığından da yeni bir imparatorluk
Örneğin gül dönüyor bir beygiri tasfiye ediyor şair
Arabca Akdeniz diyor ben
Aynadan dönüyorum ayna
Benden dönmüyor.

2) Resulullahla Benim Aramdaki Farklar

Resulullah süper bir insandı, ben o kadar değilim,
Resulullah yolda Ebu Bekir’i görse ‘es selamu aleyküm ya sıddık’ derdi,
ben yolda Ebu Bekir’i görsem tanımam.

Resulullah asla yalan söylemezdi; ben annem ölürken hiç ağlamadım.

Ben annem ölürken çok ağladım çünkü annem
gırtlağından hırıltılar çıkarırken nasıl terliyordu, görmeliydiniz.
Resulullah Azrail’i yolda görse tanırdı;
ben Azrail’i annemin yanında görseydim ona bir çift lafım olurdu,
derdim ki şimdi yani af edersin ama o sıktığın annemin gırtlağı.

Resulullah olsa ona bunları söylesem o bana gülümserdi;
o bana gülümserdi ben ona derdim ki, anam babam yoluna feda olsun ey allah’ın resulü; fakat şu koca melek, annemin gırtlağını sıkıyor, bir şeyler yapamaz mıyız?
Resulullah orada olsaydı annemin elini tutardı derdi ki ‘kızım ha gayret!’;
ben orada olsaydım annemin elini tutardım ve derdim ki ‘anneciğim ölmesen…’
ben oradaydım annemin elini tuttum ve dedim ki ‘anneciğim seni ben…’;
annem döndü bana bir baktı o bakışı görmeliydiniz
Resulullah o bakışı görseydi merhametten ağlardı;
ben o bakışı gördüm haşyetten bayılacaktım ama annem elimden tuttu.
ne tuhaf, anneler ölürken bile çocuklarının
anneler ölürken bile çocuklarının ellerini bırakmıyor ne tuhaf…

Resulullah çok şanslı bir insan
annesi öldüğünde o küçücüktü;                                           
benim annem öldüğünde ben küçücük değildim,
zaten şanslı birisi de değilimdir, filmlerim iş yapmaz.
annem daha yeni öldü fazla uzaklaşmış olamaz!
olamaz dedim annem son nefesini alıp da vermeyince
verse de ben alsam onu, içim ferahlasa, siz de görseniz

Resulullah tutsa annemin elinden birlikte geçseler çölü nasıl olsa Resulullah da ölü annem de ölü.

1) Mıknatıssız Pusula

Ah laikse aşkımız elbet biter bir kışbaharyaz günü
Gözlerin uçurumlar kaydeder avuçlarıma
Bir çınar gövdesini bir hamle daha yayar
Üç içbükey komodin silah çeker vurulur
Sen gidersin denklem düşer ben aşk olduğumu ağlarım
Bir kelebek konduğu yerde bir mayın olduğunu anlar.
Ben dünyaya karşı “durmak” ile meşhurum
Olma! Yokluğun dudağıma laciverd lavlar bırakır
Nasıl çekip gitmiş bir şaman
Çekip gitmiş bir şaman değilse en çok
Benim gibi sonsuz bir at
Hiç koşmuyorken de attır!

Biliyorum lir sızmıyor yanaklarımdan
Ve yüzümde şeyh çıldırtan yarıklar da yok
Annem beni hep çok sevdi kız gördüm mü ağlıyorum
Modern bir alışkanlıktır ölmek, seni doğasıya seviyorum
BEN SANA DÜZENLİ OLARAK TELEFON EDİYORUM!
Vincit omnia veritas!
Belki inanmayacaksın ama ben bu şiiri ellerimle yazıyorum
sevgilim
Çünkü benim gömdüğüm kızlar ara sıra boğulur
Ve laik aşk çarpık toplumlaştırır, doğurma ne olur.
Sirk deseler tek hırkam var, çatışmada bıraktım
Şimdi gidip Beckett okuyacağım, beni de seyret Tanrım!
Öfkemi devletle bir toprağa gömüyorum
Aklımsa çamura saplandı saplanacak
Şems çeker çıkarır kitabı havuzdan; kuru
Ertan, alsana şu tüfeği duvardan benim ellerim ıslak.

“Bonus” Hem de Bir Değil, İki Değil, Üç.

Bu şiirleri sevdiyseniz,

Beyti Engin’in sesine ait birçok eseri de Storytel‘de bulabilirsiniz.